Filip Steeno, de drummende priester, stelt het celibaat ter discussie in zijn nieuw nummer ’De Tuin’
Filip Steeno (60), beter bekend als de drummende priester en de man achter het populaire supporterslied ‘t spel van OHL’, heeft zijn muzikale carrière een nieuwe wending gegeven. Na het overlijden van zijn producer Wim Claes heeft hij met zijn nieuwste single ‘De Tuin’ een dieper en serieuzer thema aangesneden: het celibaat.
Filip Steeno, die in 1996 als voormalige informaticus bij de Generale Bank zijn weg naar de Leuvense abdij Keizersberg vond, heeft altijd de passie voor drummen gecombineerd met zijn roeping. Vijf jaar geleden heeft hij besloten om het kloosterleven achter zich te laten voor een nieuwe carrière bij De Lijn: “Ik voelde dat mijn plek ergens anders was en heb nog geen spijt van mijn keuze.”
Na de wereldwijde erkenning van zijn voetbalhit ‘t spel van OHL’ in 2015, waarin hij samen met ereburgemeester Louis Tobback de fans aanmoedigde, besloot hij om zijn muzikale creativiteit verder te verkennen. Dit resulteerde in de samenwerking met Kloot Perwez en de single ‘Linkerhand’, die ondanks het gebrek aan radio-uitzendingen, op YouTube toch goed werd ontvangen.
De Tuin
Met ‘De Tuin’, zijn nieuwste nummer dat nu beschikbaar is op verschillende platforms, reflecteert Steeno, onder de naam Frère Sérieux, op zijn eigen ervaringen en de bredere kwesties rondom het celibaat. “Ik ben een man zoals iedereen”, zegt hij. “Het wordt tijd dat de Kerk zich heroverweegt over het celibaat. Het is geen goddelijke wet, zelfs de eerste paus had een schoonmoeder. Pas in de elfde eeuw werd het celibaat als kerkelijke wet vastgelegd.”
Eenzaamheid
Steeno verwijst naar de recente schandalen binnen de Kerk en vraagt zich af of het celibaat hieraan bijdraagt. “De Kerk heeft zich te lang verscholen achter haar morele superioriteit, terwijl het ook maar een menselijke instelling is. Priesters zijn geen koelkasten.”
Met zijn nieuwe muziek hoopt Steeno zijn boodschap te verspreiden en het gesprek over het celibaat te openen. “Iedereen heeft verlangens, en als priester voel ook ik die. Zoals ik zing: ‘De zon komt op en ik lig hier weer eens alleen, hoe kan ik weten hoe het voelt als ik niet verder mag. Ik sta buiten spel, een mens is niet gemaakt om solo te zijn.’ Het is frustrerend als priester om verplicht eenzaam te moeten zijn, een mens zou niet gedwongen mogen zijn om alleen te zijn, om te leven in isolatie. Met mijn muziek hoop ik aandacht te vragen voor deze problematiek.”
Dit artikel is deze week ook te lezen in Passe-Partout Leuven.
