Leuvenaar Xerxes Wouters schitterde wekenlang in The Voice van Vlaanderen: "Het was een droom"

Xerxes Wouters is 31 jaar en woont in Leuven. Hij is single, maar heeft twee broers die er altijd voor hem zijn. “Ik werk momenteel als restaurantmanager in Hawaiian Poke Bowl in de Diestsestraat in Leuven. In mijn vrije tijd is zingen mijn grote passie. Ik zing al sinds ik 15 of 16 jaar ben.” 

Hoe heb je ontdekt dat je kan zingen? “Meezingen met liedjes die ik tof vond heb ik altijd al gedaan, ik improviseerde ook altijd harmonieën en ben later een tweestemmig akoestisch groepje gestart om wat folk-covers te spelen. We hebben echter nooit echt opgetreden, enkel een paar covertjes op YouTube gepost.” 

Hoe ben je bij The Voice terechtgekomen? “Ik volgde het programma elk jaar. Veel vrienden zeiden dat ik eens moest meedoen. Pas toen mensen daarmee gestopt waren, heb ik besloten om me in te schrijven. Ik had nog nooit aan een talentenwedstrijd deelgenomen en wist totaal niet wat ik mocht verwachten. Ik was benieuwd hoever ik kon geraken in de wedstrijd, maar wou vooral iets doen dat uit mijn comfortzone was: nieuwe mensen leren kennen, nieuwe ervaringen opdoen, en samenwerken met professionele muzikanten.”

Hoe verliep het traject? “Als een droom! Het voelde al sinds het begin alsof alles vanzelf ging en ik heb nooit het gevoel gehad dat het opeens gedaan kon zijn. Toen ik bij de blind auditions het podium opliep, voelde het echt als thuiskomen, alsof ik eindelijk ging doen waarvoor ik voorbestemd was. Het was een heel raar gevoel, ik kan het nauwelijks beschrijven. Maar sindsdien heb ik echt mijn geluk gevonden en heb ik eindelijk ontdekt wat ik écht graag doe, en dat is muziek maken en optreden voor mensen.”

Kreeg je steun van familie en vrienden? “Enorm veel. Zonder hen zou ik vaker onzeker zijn geweest, maar zij bleven me overtuigen dat ik écht goed ben in wat ik doe. Dat geeft een enorme boost in zelfvertrouwen. Ze proberen me niet met de voetjes op de grond te houden, integendeel, maar ik denk ook niet dat ik dat nodig heb. Ik ben wie ik ben en dat zal altijd zo blijven, of er nu een carrière in de muziek zit aan te komen of niet. Ze weten dat ik iemand ben die zijn eigen prestaties altijd minimaliseert, dus doen ze echt hun best om me te doen beseffen dat ik echt wel trots op mezelf mag zijn.”

Je zat in het team van Jan Paternoster, waarom Jan? “Jan is een van de weinige échte Rockstars die we nog hebben in Vlaanderen. Ik hou van zijn vibe, persoonlijkheid en zijn muzieksmaak. Ik ga ook heel graag naar concerten van Black Box Revelation, gierende gitaar, stevige drum, en ik hou van zijn stemgeluid. Hij zingt met veel 'smeerlapperij', zoals hij zelf zei over mijn blind audition. Toen hij dat zei, wist ik het nog zekerder: dit is de coach waar ik voor moet gaan.”

Was er een muzikale klik tussen jullie? “Echt wel. Jan kent meer genres en artiesten dan mij, ik ben een beetje blijven steken in de 60's & 70's. Hij stelde dan nummers voor die ik nog niet ken, maar ik vond ze altijd meteen heel goed. Da's op zich al een verrijking.” 

Waarop is er hard gewerkt bij jou? “Stage presence, performance, er echt staan op een podium en zelfzeker overkomen in mijn houding. Vocaal heb ik ook veel techniek bijgeleerd, maar dit dan vooral van Ibernice, de vocal coach van The Voice. Jan werkte mega hard op de performance, het vertellen en dynamiek leggen in de nummers. Vroeger zong ik altijd alles zo luid als ik kon, dus de coaching was echt wel iets wat ik nodig had.”

Je stond heel wat weken in de live shows, gaf dat extra stress? “Toch wel! Je leeft hier enorm lang naartoe en dan kan het ook gewoon plots gedaan zijn. Het live aspect maakt alles ook enger, want je hebt maar 1 kans om alles meteen juist te doen. Als er iets misgaat, ligt dit voor altijd vast op tv en dat wil je echt niet.” 

Kon je toch nog genieten? “Enorm hard. Ik ben gewoon zo dankbaar voor alle kansen die ik heb gekregen en de mensen die ik heb leren kennen. Ik wilde natuurlijk graag winnen, maar ik gunde het de andere kandidaten even hard. Ik ben gewoon enorm blij en dankbaar dat ik erbij mocht zijn, en wilde dan ook elk moment zo hard mogelijk in mij opnemen.”

Was de concurrentie groot tussen de kandidaten? “Absoluut niet. Het voelde alsof we allemaal éen groot team waren. Iedereen had elkaar oprecht heel graag, we hebben een heel speciale band opgebouwd door samen heel dit gekke deel van ons leven door te brengen. Iedereen gunde elkaar de overwinning. De liefde tussen de kandidaten was echt ongezien. Allemaal prachtige mensen. We zijn éen grote familie die elkaar steunen door dik en dun, en we gaan elkaar nog veel steunen en promoten in onze verdere muziekcarrières.”

Koos je zelf de nummers die je zong? “Ik mocht nummers voorstellen, en als ik een nummer dat zij voorstelden niet wilde brengen, dan werd ik er ook niet in gepusht. Maar, ik zei eigenlijk gewoon op alles ja, ik ben in de wedstrijd gestapt met het doel om zoveel mogelijk verschillende dingen te proberen, zo leer je ook het meeste bij.” 

Hoe ver raakte je in de wedstrijd? “Ik ben afgevallen in de halve finale. Winnen was de ultieme droom maar zoals ik eerder al aanhaalde, heb ik het gevoel dat ik nu ook gewonnen heb.”

Hoe verloopt het nu na de wedstrijd? “Ik ben zeker van plan om in de muziek verder te gaan. Ik heb al wat dingen klaarstaan om te releasen in de zomer! En hopelijk kan ik heel veel optreden, zowel met de band als solo. Ik heb echt de kriebel te pakken en wil dit ook niet meer loslaten. Ik besef ook wel dat je niet meteen van muziek kan leven, dus ik blijf waarschijnlijk in de horeca werken tot ik volledig de overstap kan maken.”

Interview deze week ook te lezen in Passe-Partout.