Katrien Houtmeyers (N-VA) over de regeringsvorming: “Ons Belgische staatsmodel is versleten”

De verkiezingen van 24 mei 2019 zijn al een tijdje achter de rug. Hoe heb je de voorbije periode beleefd?

“Het was alleszins zeer boeiend. Ik ben gestart in een eigenaardige periode, eentje zonder volwaardige regering. Het was koffiedik kijken wanneer die regering er zou komen en dan is het ook heel moeilijk om je strategie te bepalen: gingen we in oppositie of in meerderheid? De lange federale regeringsvorming toont duidelijk aan dat ons Belgische staatsmodel versleten is en we naar meer Vlaanderen moeten. De tegenstellingen tussen Vlaanderen en Wallonië worden niet alleen op sociaal en cultureel maar ook op economisch en politiek vlak zeer duidelijk. Meer autonomie voor de regio’s dringt zich dan ook op.”

En om het allemaal nog moeilijker te maken, was er in maart de coronacrisis…

“Inderdaad, dat was een zeer uitzonderlijke situatie die niemand had kunnen voorspellen, laat staan al ooit had meegemaakt. De crisis was voor mij als ondernemer ook een zware periode om dragen. Al ben ik wel blij dat ik de onzekerheid en de vragen van veel ondernemers mee naar het parlement heb kunnen nemen en daar vertaald heb gekregen naar (gedeeltelijke) oplossingen. Een politieker in zijn ivoren toren kan nooit beseffen door welke hel die ondernemer op dat moment gaat. Zo iemand heeft geen voeling met de realiteit.”

België is op, zeg je. Hoe komt dat volgens jou?

“Dat ligt aan veel factoren en niet in het minst aan de particratie waar ons politiek gestel ziek aan is. De partijbesturen zijn te veel gefocust op de volgende verkiezingen en dat legt druk op ministers en parlementsleden. Beslissingen worden te veel gestuurd op korte termijn en minder met visie op lange termijn. Onder andere daardoor en door wat er zich de afgelopen maanden heeft afgespeeld, kan ik begrijpen dat de mensen afhaken. En eerlijk, mocht ik zelf niet in de politiek zitten, ik zou het misschien ook allemaal niet meer (kunnen) volgen. Toch vind ik het heel erg belangrijk dat mensen niet antipolitiek worden, daarvoor is politiek te belangrijk. Er staat trouwens te veel op het spel, voor ons als burger en als ondernemer!”

Nu gaan we duidelijk naar een meer linkse regering, de zogenaamde Vivaldi regering.

“Ik ben zeker geen voorstander van de Vivaldi regering. Maar het is een legitieme meerderheid met 88 van de 150 zetels. Helaas zonder Vlaamse meerderheid en zonder de grootste partijen van Vlaanderen. Hiervoor heeft de Vlaming dus niet gekozen. Natuurlijk was het beter geweest voor Vlaanderen dat N-VA mee in de regering zat en zo mee kon sturen en zijn stempel kon drukken Anderzijds denk ik dat heel wat mensen ook opgelucht zullen zijn dat we eindelijk een regering hebben en dat er nu misschien toch voor even stabiliteit kan komen. We staan alleszins voor zeer grote uitdagingen. Onze economie staat zwaar onder druk en dit zeker voor de komende jaren. Inflatie en collectieve verarming komen op ons af.”

Wat verwacht je als ondernemer van de Vivaldi regering?

“Ik hoop alleszins dat deze regering verder kijkt dan de volgende verkiezingen wat de ondersteuning van onze economie betreft. Hopelijk komen er voor onze Vlaamse bedrijven snel structurele ondersteunende maatregelen op lange termijn. Onze ondernemingen en zelfstandigen verdienen dat. Vlaanderen is tenslotte de economische motor van ons land, laat die alstublieft niet stilvallen. Men verwacht 10.000’en faillissementen in de komende tijd. Die zullen niet enkel voelbaar zijn voor de zelfstandigen en ondernemers maar ook voor de 100.000’en mensen die ze tewerkstellen en alle gezinnen daarachter!”

Je zal voorlopig van op de oppositiebanken moeten toekijken…

“Dat klopt, maar de oppositie heeft ook zijn rol. Ik ben niet van plan te roepen om te roepen maar ik zal trachten constructieve voorstellen te doen om onze welvaart mee te ondersteunen en verder vooruit te krijgen.”

Niet alleen in het federaal parlement zit je in de oppositie, maar ook in Leuven.

“Ook daar proberen we actief en constructief onze rol als oppositiepartij op te nemen. We willen graag met het stadsbestuur meewerken aan een aantal projecten zoals de noodlijdende handel in onze stad. Burgemeester Ridouani heeft het altijd over ‘verbinden en samenwerken’ en veel hoogdravende termen in die zin, maar blijkbaar gaat het samenwerken en verbinden enkel op voor gelijkgestemden en worden onze voorstellen dikwijls gewoon genegeerd.”

Hoe heeft Leuven de coronacrisis volgens jou aangepakt?

“Toen corona uitbrak, hebben we gevraagd om over de partijgrenzen samen te werken om de crisis zo goed mogelijk te overbruggen. We hebben het allemaal goed voor met onze stad en we hebben samen zoveel kennis, zonde om hier niet meer mee te doen! Terwijl het stadsbestuur erop rekende dat de mensen heel snel zouden terugkeren naar de winkels en horecazaken in Leuven, blijkt dit in werkelijkheid minder het geval te zijn dan gehoopt. Bovendien zien we de leegstand in de stad alleen maar toenemen. Leuven is de grootste centrumstad van Vlaams-Brabant. De handel en de horeca moeten het niet alleen hebben van de Leuvenaar maar ook van bezoekers uit de omliggende gemeenten. En nee, die komen niet te voet of met de fiets… Dit mag geen verhaal zijn van meerderheid tegen oppositie, maar moet er één zijn van samenwerking over de partijgrenzen heen. We stellen ook voor om samen aan de slag te gaan voor de eindejaarsperiode en het kerstshoppen, een erg belangrijke periode voor onze handel en horeca.”

Veel mensen zeggen dat corona hen ook anders heeft doen leven. Geldt dat ook voor jou?

“Deels wel. Voor Corona leefde ik aan 200 kilometer per uur. Ineens moet je van dag op dag naar 50 procent. Vroeger was ik vijf avonden op zeven weg van huis. Politiek en ondernemen doe je immers niet enkel tussen 9 en 17 uur. Plots vielen alle avondmeetings en netwerkevents weg. Geleidelijk aan werden die vervangen door digitale alternatieven. Wat mij betreft mag dat voor een aantal vergaderingen zeker zo blijven. Uiteraard is fysiek contact noodzakelijk en moet je elkaar voor een aantal dossiers zien of om te netwerken. Maar ’s avonds wat meer thuis kunnen zijn heeft me ook meer rust gegeven. Zelf had ik die stap nooit kunnen of durven zetten. Ik geniet er nu van om ’s avonds eerst samen te eten en dan mijn kinderen zelf in bed te steken om daarna verder thuis te vergaderen, wetende dat zij boven rustig liggen te slapen.”

We beleven moeilijke tijden, maar zie je ook positieve dingen in de toekomst?

“Ik denk dat de politiek nu wel zal inzien dat er nood is aan een nieuwe staatshervorming die ons land meer werkbaar maakt. Verder hoop ik dat er snel een vaccin tegen corona komt zodat de economie opnieuw aantrekt, onze kinderen weer met zekerheid naar school kunnen en we allemaal, maar zeker de ouderen en kwetsbare mensen, met een gerust hart andere mensen kunnen ontmoeten.”