“Ik had ook voor Geike gekozen, maar dat ontslag kon ook op een sympathieke manier”

Luka Cruysberghs
Ze is nog maar 20 jaar, maar de zangeres Luka Cruysberghs uit Wijgmaal heeft al heel wat meegemaakt. Van winnares van ‘The Voice van Vlaanderen’ op 17-jarige leeftijd naar zangeres bij Hooverphonic onder de vleugels van Alex Callier. Om uiteindelijk drie jaar later door diezelfde Alex Callier aan de deur gezet te worden. Ondertussen gaat Luka solo en is haar eerste single een feit.

Dag Luka. Proficiat met je eerste single, ‘Not too late’. Ik kan me inbeelden dat het drukke tijden zijn voor jou?

“Absoluut. Het zijn erg drukke dagen, maar je lanceert natuurlijk maar een keer je eerste single. Heel erg spannend, vind ik het allemaal.”

Waarover gaat de single?

“Het is een nummer over de relatie tussen twee personen. Het hangt er een beetje vanaf hoe je naar het nummer luistert. De interpretatie van mensen daarover kan verschillen. De ene heeft een fout gemaakt en vraagt voor vergiffenis. Dat is zo’n beetje waar het nummer over gaat.”

Dat klinkt alsof het autobiografisch is.

“Goh, sommige aspecten van het nummer zijn autobiografisch (lacht). Welke aspecten dat precies zijn, laat ik in het midden.”

Hoe mogen we de stijl omschrijven?

“Het is donkere, alternatieve pop. Dat is een stijl die ik wil blijven behouden. Al kan het natuurlijk zijn dat ik op termijn mijn stijl een beetje ga veranderen. Hoe meer nummers je schrijft, hoe meer je evolueert.”

In welke mate ben jij al geëvolueerd van de Luka die haar eerste optreden deed?

“Heel erg (lacht). Mijn eerste optreden was in een popkoor in de kerk van Herselt. Toen was ik 14 jaar oud. Dat was in groep, dus heel nerveus was ik toen niet.”

Dat was wel een beetje anders toen je in Café ’t Werrek in Wijgmaal ging optreden, net voor je aan ‘The Voice van Vlaanderen’ deelnam.

“Op een bepaald moment was ik daar echt de kluts kwijt. Toen heb ik ook gewoon gezegd dat ik even mijn tekst kwijt was en iedereen moest lachen. Die avond heb ik heel melige liedjes gespeeld. Over jongens en al hetgeen er toen bij kwam kijken. Dat soort nummers zou ik nu niet meer brengen. Maar dat was alleszins een fantastische ervaring: heel het dorp was aanwezig, zowel familie als vrienden. Ik ben Arne (Mortelmans, cafébaas van ’t Werrek, nvdr.) nog altijd heel dankbaar voor die kans.”

Na ‘The Voice van Vlaanderen’ trok je op 17-jarige leeftijd naar Hooverphonic. Een klein jaar geleden (november vorig jaar) zette Alex Callier de samenwerking na een kleine drie jaar stop. En dat in volle lockdown. Hoe reageerde je daarop?

“Ik was heel erg geschrokken want ik had dat ontslag totaal niet zien aankomen. Ik voelde me teleurgesteld en kwaad. Maar uiteindelijk heb ik vrij snel de knop kunnen omdraaien. Ik heb niet heel het huis afgebroken en ben ook niet zwaar in den drank gevlogen. Ik vind van mezelf dat ik daar heel volwassen mee ben omgegaan.”

Je kreeg het slechte nieuws te horen tijdens een videomeeting, nota bene toen je met vakantie was. Had jij hetzelfde gedaan als je in de plaats van Alex Callier was?

“Als ik hem was, had ik ook voor Geike (Arnaert, de voormalige zangers van Hooverphonic die wilde terugkomen, nvdr.) gekozen. Alleen had ik dat op een andere manier aangepakt. Op een iets sympathiekere manier, zeg maar.”

Met welke drie woorden zou jij je tijd bij Hooverphonic beschrijven?

“Avontuurlijk, dat zeker. Heel die periode was één groot avontuur. Presterend, zou ik ook zeggen. Ik moest altijd perfect presteren en dat was toch niet altijd even gemakkelijk. Alex is heel erg perfectionistisch ingesteld. En leerrijk, dat was het hele avontuur ook.”

Een deel van die periode was in volle coronatijd. Hoe ging je daarmee om?

“Ik heb heel van thuis gewerkt. We waren geselecteerd om aan het Eurovisiesongfestival deel te nemen, maar dat is daardoor een jaartje uitgesteld. Het jaar nadien was Geike al opnieuw zangeres (en werd Hooverphonic 19e, nvdr.). Toch zou ik niet willen zeggen dat die coronatijd voor mij erger was dan voor anderen. Iedereen heeft heel erg van die periode afgezien, terwijl ik toch nog vaak aan het werk was. Los daarvan was heel die coronatoestand gewoon kut.”

Jij woont in Leuven en bent opgegroeid in Wijgmaal. Wat is jouw band met het Leuvense?

“Ik heb tot voor kort in Wijgmaal gewoond, sinds mijn vierde. Ik heb mijn kleuterschool en lagere school daar meegemaakt. Ik ging daar naar de pleintjes en naar de jeugdboot. Wijgmaal is de plaats waar ik heel mijn leven heb gespendeerd. Het is dichtbij de stad Leuven, maar toch is het rustig met alle weiden errond. Ideaal, vind ik het.”

Als je één eigenschap mag kiezen die je graag wat meer zou hebben, wat zou dat dan zijn?

“Zelfzekerheid. Ik vind mezelf iets te terughoudend vaak en dat heeft daarmee te maken. Maar al doende leert men.”

Wat mag de toekomst brengen voor Luka Cruysberghs?

“Veel plezier, veel optredens en vooral: goede optredens!”

En een buitenlandse tour?

“Zeker! Zet dat er ook maar bij. Een buitenlandse tour is voor mij het allerhoogste. Met Hooverphonic hebben we een keertje in Japan mogen optreden. Als ik dat nog eens zou meemaken; dat zou heel erg cool zijn. Die mensen waren echt dolenthousiast.”

Ik duim alvast mee, Luka. Veel succes!

Luka Cruysberghs

Lees meer over