Niet kiezen is per definitie verliezen
Het heeft even geduurd maar stilaan komt de verkiezingskoorts op temperatuur. Met de Bloednacht van 18 april 1902 - zes doden en veertien gewonden in de Leuvense straten - in het achterhoofd blijft het maar de vraag of het afschaffen van de opkomstplicht voor de lokale en provinciale verkiezingen een goed idee is geweest.
In juni trekken we naar de stembus voor de federale, Vlaamse en Europese verkiezingen. En in oktober doen we er nog een politiek hoofdstukje bij voor de lokale en provinciale verkiezingen. Wie de peilingen analyseerde, ziet de bui al hangen: het centrum wordt steeds meer opgevreten door de extreme flanken. Net zoals in Nederland zullen migratie en bestaanszekerheid hoog op de politieke agenda staan, maar gaat radicaal links en/of rechts de problemen aanpakken? Die kans is klein want er rust nog steeds een ‘cordon’ op de politieke extremen. Bovendien is beloven heel wat anders dan problemen oplossen.
Feit is dat politici het signaal van de burger eindelijk eens ernstig moeten nemen en van hun wolk moeten stappen. Benoem de problemen en pak ze aan want anders dreigt op termijn onbestuurbaarheid. Nog een rondje extra rond de problemen dansen, leidt tot nog meer proteststemmen met een kaalgevreten politiek centrum tot gevolg. Verder kabbelen/kibbelen is geen optie meer. Bij deze dan ook een welgemeende oproep naar de politici: het ongenoegen horen is goed, luisteren naar de misnoegde kiezer is beter. Uiteraard heeft ook de kiezer een verantwoordelijkheid in het politieke verhaal. Daarom ook een oproep naar de kiezers: ga stemmen en doe dat doordacht.
Het kan wel zijn dat de opkomstplicht is geschrapt voor de provinciale en lokale verkiezingen maar laat ons nooit vergeten dat er in Leuven zes doden en veertien gewonden vielen tijdens de Bloednacht van 18 april 1902. Pas op 16 november 1919 kregen alle volwassen mannen de kans om hun stem uit te brengen volgens het principe ‘1 man, 1 stem’. En vrouwen moesten nog 30 jaar langer wachten… Nu kan je stellen dat de opkomstplicht afschaffen geen afbreuk doet aan het met bloed verworven kiesrecht maar het smaakt toch een beetje wrang. Iedereen kent het wel, de smaak van bloed in de mond… Wel, dat is het bloed van dagloner Martin Vanlens (39), dokwerker Jan Ceusters (42), bakkergast Petrus Jens (16), zeeplieder Petrus Imbrechts (17), voerman Petrus Jansegers (38) en ajusteur Jan Govaerts (22). Mensen die niet, blanco of ongeldig stemmen, zien kiezen per definitie als verliezen. Ze hebben ongelijk. Niet kiezen is met zekerheid verliezen.
Bart Mertens
